Intussen bij seniordocent team Commercieel

donderdag 11 juni 2020

Het is best gek dat ik aan het einde van dit schooljaar met pensioen ga, maar geen fysieke les meer zal geven op school. Jammer, want het directe contact met een klas, studenten en  collega's en de reuring in de school mis ik. Ik heb nu twee loopbaanklassen: de ene diplomeert gedeeltelijk en helaas wat minder feestelijk dan we normaal doen; de andere klas gaat na een heftig jaar door naar het tweede en laatste leerjaar.

Deze weken werken we richting het einde van het schooljaar en het is zeker niet minder druk: online lessen/chatten/video-vergaderen, examens nakijken, diplomadossiers in orde maken enz. Door de lockdown verzeilde ik in een soort binnenwereld, maar daar klauter ik nu weer uit.
Ik heb best ook zorgen om de studenten die veel thuis zitten, op hun bed online les volgen en straks net als wij een goed bestaan zullen willen opbouwen. Dit is een generatie die daarom voor veel uitdagingen staat! Tegelijkertijd zie ik ook veel jongeren die op hun eigen manier initiatiefrijk en ondernemend zijn. Het onderwijs kan en moet hier op aansluiten.

Een dikke 40 jaar werk ik met grote tevredenheid in het onderwijs. Mijn overstap in 2007 van het voortgezet onderwijs naar het MBO op het Regiocollege is mij supergoed bevallen!
Ik heb genoten van het samenwerken met studenten en hun ouders, van mijn team dat eigengereid de ruimte nam het onderwijs en examinering collegiaal verder te ontwikkelen, van het vele sparren en lachen met mijn meest nabije en dierbare collega's.
Bij zoveel docenten, uit welk team dan ook, zie ik enorme betrokkenheid bij het wel en wee van studenten en bij het onderwijs.
Het was bovendien heel goed samen werken met de vele professionele collega's bij het Servicecentrum en Zorgteam, of in de kenniskringen studentbegeleiding en taal. 

Het is hard werken in het onderwijs en de lat ligt hoog; de inspectie ligt op de loer. Het werken met studenten is soms heftig; tegelijkertijd, met een luisterend oor en respect, krijg je ook weer veel voor elkaar. 

Tot slot dit. Er is een groep fantastische en onmisbare collega's waarover ik het graag met jullie wil hebben: de conciërges, de vrouwen bij de administraties, bij het examenbureau, bij de receptie en de ondersteunende diensten. Het zijn deze collega's die de school mede tot de prettige plek maken waar studenten elke dag samenkomen om goed onderwijs te volgen. Mijn werkplezier dank ik zeker ook aan hen.

Afscheid nemen van mijn team gaat zeker gebeuren, maar dan rond de herfstvakantie. Iedereen met wie ik samenwerkte zeer bedankt voor deze mooie tijd. Ik ben nog niet weg, dus wie weet tot binnenkort. 

 

Paul Penders

 

PS Het boek “Leef meer als een luiaard” ligt al te wenken om gelezen te worden en om in praktijk te brengen. Ik verheug me er op.